© Anne deVries 2005
Decor: terrastafel met 2 stoelen,
Spelers: dame en heer op verjaardagsbezoek, 1 ober.
(De heer neemt plaats op het toneel, wacht even, waarna de dame opkomt en bij hem gaat staan)
H: Ha, hallo zeg, leuk je weer te ontmoeten! (geeft D een hand – eventueel een zoen) Van harte gefeliciteerd!
D: Ja, jij ook van harte gefeliciteerd!
H: Ga zitten, dan zal ik even bestellen – want het is mijn beurt geloof ik?
D: Ja, de vorige keer heb ik betaald – dus nou mag jij.
H: Ober – graag 2 koffie met gebak!
(Ober komt op, neemt de bestelling op)
O: Wat voor gebak had u gedacht?
D: Nou, iets vrolijks en met slagroom, lijkt mij.
O: Ik kan u het kerstgebak aanbevelen mevrouw.
D: Laten we dat maar doen – past goed bij deze tijd.
(Ober af)
H: Zo, dat is al weer een jaar geleden, dat we elkaar gezien hebben.
D: Ja de tijd gaat snel.
H: Maar je bent niks veranderd – alleen maart knapper geworden.
D: Vond mijn gezin dat ook maar…. Jij ziet er anders ook nog goed uit zeg, doe je aan sport?
H: In bescheiden mate – ik dam.
(Ober komt op, levert gebak en koffie af)
D: (tilt haar kopje op) Nou, op een vrolijke verjaardag!
H: En een goede toekomst voor de jarige
D: En dat we er maar in gezondheid getuige van mogen zijn!
H: Zo is het.
(Drinken van de koffie)
H: Zeg, vergeten we niet iets?
D: O ja de versiering!
(Diept uit haar tas een verjaardagsslinger op, en drapeert die over de stoelen en zet een klein vlaggetje op de tafel)
D: Zo. Dat ziet er leuk uit – en hoort helemaal bij deze traditie!
H: We doen dit al heel wat jaren! Ik kan me niet eens meer herinneren wanneer de eerste keer was.
D: Nee ik ook niet – we worden oud!
H: Nou jij niet hoor! Ik wel vanzelf – volgens mijn vrouw…
D: Het blijft gezellig, ik kijk er elk jaar weer naar uit dat we deze verjaardag vieren.
H: Ja, ik ook. Ik vind het wel jammer dat we maar met z’n tweetjes zijn.
D: Ja, mijn gezin vind het raar dat we dit doen.
H: Ja, dat van mij ook. “Ga je dit jaar ook weer die verjaardag vieren?” Ze snappen er niks van.
D: Nee, ze hebben geen idee van traditie, hoe belangrijk het is om dit soort dingen te doen.
H: Zo is het precies – ik vind het wel belangrijk dit elk jaar te doen – geeft een soort vast punt in het jaar, iets dat blijft, zeg maar.
(eten van het gebak)
H: Wat ik wel een voordeel vind, is dat het ons geen cadeaus kost. Je hoeft niet van te voren vragen naar een verlanglijstje en vervolgens alle winkels afsjouwen om wat te vinden – wel gemakkelijk.
D: Ja , vind jij dat ook zo’n crime? Gelukkig hoeven we daar niet aan te doen.
H: Moeten we ook nog even zingen?
D: (Kijkt om zich heen) Ik zie verder niemand hier, laten we het maar even doen, maar zachtjes hé!
(Zingen samen zachtjes: Lang zal die leven).
H: Zo dat was dat. Altijd weer mooi om even te doen.
D: Weet je nog die keer, dat het hier helemaal vol zat en dat de ober ons er bijna uitgezet had, omdat ie dacht dat we teveel drank ophadden?
(beide lachen)
H: Ja, je moet wat overhebben voor je tradities!
(eten gebak verder op, geven goedkeurende geluiden, drinken kopje leeg)
H: Zo, ik zal even betalen, dan is dit verjaardagsfeest inmiddels ook weer geweest.
D: Ja, jammer, het is altijd zo gezellig.
H: Ober kan ik afrekenen?
(Ober komt op)
O: Zeker meneer – dat wordt dan € 7,50. U viert een verjaardag begrijp ik?
(Beide knikken instemmend)
O: En wie mag ik feliciteren?
H: O, u mag ons allebei wel feliciteren!
O: Ach, ik begrijp het, u bent allebei jarig vandaag! Nou van harte hoor!
(Beide lachen, schudden hun hoofd)
H: Nee hoor, wij zijn geen van beide jarig vandaag!
O: Pardon? Dan heb ik het niet goed begrepen.
D: Nee, het gaat om de verjaardag van een goeie vriend van ons. Dat vieren we!
O: Ah, ik begrijp het – en die vriend kon er vandaag niet bij zijn?
H: Erbij zijn? Hij is er nooit bij!
O: O – wil hij dat niet?
D: Nou dat weten we niet, maar we vinden dit gemakkelijker, geen gedoe met cadeaus en zo. Nee, we vieren de verjaardag altijd zonder hem.
H: Ober, geloof me, een verjaardag zonder jarige is het allerbeste!
(Allen af)