De soldaat
©: Anne de Vries.
(te spelen tijdens de paasnachtdienst)
Decor: Gesloten en verzegeld graf
Aankleding: Speler uit uitgerust als Romeins soldaat.
(Speler komt podium op, loopt naar graf, inspecteert steen en zegels, en gaat vervolgens een paar stappen verderop staan)
Ik kom even kijken of alles nog onder controle is
Nou, het lijkt er wel op, nietwaar?
Een knappe jongen die hier nog uit komt!
Eigenlijk is het onzin, dat we hier op wacht staan.
Dood is dood! En ik heb er genoeg gezien – een dooie is meestal erreg rustig!
Dus wat zou er hier kunnen gebeuren?
Ja, dat die leerlingen komen om hem te stelen – dat dachten die Joodse bobo’s. Stel je voor dat ze gaan zeulen met dit lijk en dan roepen dattie opgestaan is uit de dood.
Ik dacht nog – nou ja, wat dan nog, dat gelooft immers geen hond!
Opstanding uit de dood, ha, kun je net begrijpen.
Nee, geloof mij maar – dooien doen niks meer behalve stinken. Gelukkig zit er een steen voor…
We hebben wel lol gehad met deze – het koningsspel gespeeld, rooie jas om, kroon van doorns en zo – ach ja, aardigheidje, voor hem maakte het toch niks meer uit. Doen we wel vaker met lui die geexecuteerd gaan worden. Heeft toch nog iemand lol…
We hebben nog gedobbeld om z’n jas – helaas, het geluk was niet met me, m’n maat ging ermee vandoor.
Nou ja, ’t was wel een beetje een rare, die Jezus.
Andere lui verzetten zich ertegen – zou ik ook doen. Maar hij deed niks, zei niks, reageerde nergens op, liet zich gewillig naar de Schedelplaats brengen. Alsof het hem niks kon schelen – nee, (nadenkend) alsof ie er heen wou!
(Vertrouwelijk tegen het publiek) Er was 1 moment, dat ik het benauwd kreeg – toen ie dood ging!
Niet dat ie doodging, maar wat er gebeurde! Alles begon te schudden, een joekel van een aardbeving. O ja en daarvoor nog die zwarte duisternis midden overdag. Toen kneep ik em wel even. Alsof de goden zich ermee bemoeiden!
M’n hoofdman was er het meest van onder indruk – Hij zei: Deze man was Gods Zoon!
Nou ja, ik weet dat niet, ik ben maar een simpele veteraan – maar angstaanjagend was het wel!
(Tijdje stil)
Nou ja, ik ga maar weer eens naar m’n maten bij het vuur. Hier gebeurt niks! Als wij iemand hebben doodgemaakt, dan is ie dat ook – voor eeuwig!
(loopt weg)